Zorgoppas is een sociale onderneming die ouders van kinderen die extra zorg nodig hebben, aan een geschikte oppas helpt. “Deze gezinnen komen nooit even los van de zorg over hun kinderen,” benadrukt initiatiefnemer Harm van Ballegooy. “En als deze ouders al iemand in hun netwerk vinden voor een avondje oppassen, vrezen ze de hele tijd voor het telefoontje dat het niet meer gaat. Uiteindelijk breekt dit gezinnen op. Het leidt tot stress en burn-outs die de gezinssituatie nog verder onder druk zetten. “Wij helpen dat voorkomen.” Tijdens een start-upweekend eind 2015 sprak Harm de vader van een autistisch jongetje. Hij zocht al zes jaar vergeefs naar een geschikte oppas voor hem en zijn broertjes en zusjes. “Ik dacht toen direct, dat moet toch gemakkelijker te regelen zijn!” Vaak woont de oplossing voor de hulpvraag vlakbij, en kennen de ouder en de oppaskandidaat elkaar al van bijvoorbeeld de supermarkt. “Maar wie vraagt er nou aan de kassa aan de mensen in de rij of ze misschien willen komen oppassen?” Door vraag en aanbod inzichtelijk te maken krijgen ouders meer tijd voor zichzelf.

De vernieuwing zit hem in meer dan preventie. In een workshop met verschillende gezinnen werd duidelijk hoe belangrijk het was om ze zelf te laten bepalen aan wie ze hun kinderen toevertrouwen. “Wij kúnnen niet voor deze gezinnen bepalen wie ze nodig hebben. Dat moeten ze zelf doen. Wij brengen de gezinnen en (parttime) zorgverleners, ervaringsdeskundigen en studenten van zorgopleidingen bij elkaar. De beslissing over wie vervolgens met elkaar verder gaan, ligt bij de ouders.” Zo geven ze de regie in handen van de ouders en daar zit de kern van de innovatie. “De bestaande instellingen kunnen dit niet: ze vertrekken vanuit controle, structuur en wantrouwen.” Het was veelzeggend hoe de gezinnen reageerden op onze aanpak. “Deze ouders draaien al jaren mee in allerlei zorgstructuren en -circuits. Ze zijn gewend nauwelijks controle te hebben. Toen de ouders tijdens de ontmoeting met de oppas doorkregen dat hun mening en zelfs hun gevoel de doorslag gaven, gingen ze helemaal open. Er had nog nooit iemand om hun mening gevraagd!”